ผลลัพธ์ที่ได้จากถ่านหินนั้นรวมไปถึงมลพิษทางน้ำที่ร้ายแรง ซึ่งน้ำทิ้งจากเหมืองถ่านหินที่มีสภาพเป็นกรด(Acid Mine Drainage ; AMD) ก็เป็นหนึ่งในนั้น มลพิษทางน้ำที่ว่านี้สามารถส่งผลกระทบกับแม่น้ำ ปากแม่น้ำ และพื้นทะเลจนกลายเป็นเหมือนผืนผ้าสีเหลืองส้มของสารไอรอนไฮดรอกไซด์(Iron hydroxide) ปกคลุมไปทั่วและทำลายชีวิตพืชและสัตว์ที่อยู่ในเส้นทางจนหมดสิ้น น้ำที่ปนเปื้อน AMD แล้วจะไม่สามารถดื่มกินได้และมีสารพิษมากเสียจนไม่สามารถใช้ในการชลประทานและการเกษตรกรรมด้วย
การที่จะประมาณการณ์เรื่องขนาดของมลพิษที่เกิดจาก AMD ได้อย่างถูกต้องนั้นทำได้ยาก อย่างไรก็ตาม ในปี 2532 มีการประมาณเอาไว้ว่าลำธารและแม่น้ำราว 19,300 กิโลเมตร (เกือบสามเท่าของความยาวของแม่น้ำไนล์) ทะเลสาบและอ่างเก็บน้ำราว 72,000 เฮกตาร์ ทั่วโลกได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง ในขณะที่แหล่งกำเนิดของ AMD นั้นจะยังคงปล่อยสารพิษออกมาได้เป็นร้อยๆ ปี ดังนั้นตัวเลขเหล่านี้จะยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ของเสียที่เกิดจากการเผาไหม้ถ่านหิน (Coal combustion wastes: CCW) นั้นเป็นส่วนหนึ่งของผลลัพธ์ที่ได้จากถ่านหินที่มักทำให้แหล่งน้ำเสียหาย ของเสียที่หลงเหลือไว้หลังจากการเผาไหม้ถ่านหินเต็มไปด้วยสารพิษเช่น สารหนู แคดเมียม โครเมียม และสารตะกั่ว ซึ่งสารเหล่านี้สามารถทำลายระบบนิเวศทั้งหมดได้โดยสิ้นเชิง ปกติแล้วของเสียที่เกิดจากการเผาไหม้ถ่านหิน (CCW) ที่เป็นของแข็งจะถูกทิ้งลงบนพื้นที่ทิ้งสารพิษ ในขณะที่ของเสียที่เป็นของเหลวจะถูกสูบลงในขุมเหมืองเก่ายังเป็นที่เก็บของเสียที่เกิดจากการเผาไหม้ถ่านหิน (CCW) ร่วมกับของเสียจากเหมืองเองด้วย การปล่อยทิ้งไว้โดยไร้การควบคุมของที่ทิ้งของเสียบ่อยครั้งนี้ก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงของการรั่วไหลและการปนเปื้อนของน้ำซึ่งจะนำไปสู่การปนเปื้อนของน้ำดื่ม พื้นที่เพาะปลูก และปศุสัตว์
—————-
จาก ต้นทุนจริงของถ่านหิน : ผู้คนและโลกต้องจ่ายให้กับเชืิ้อเพลิงที่สกปรกที่สุดในโลกอย่างไร
จัดพิมพ์ภาษาไทยโดยกรีนพีซเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
คณะผู้เขียน: ดร.อีเรก้า เจอร์บาย, มาไรกา บริทเทน, ไอริช เชง, มาร์ธา คาเมียสกา, เออร์เนส มีแซค, วิคเตอร์ มุนนิค, จายาชรี นานดี, ซารา เพนนิงตัน, เอมิลี โรชอน, นีนา ชลูลซ์, นาฮิญา ชาฮับ, จูเลียน วินเซนต์และเมง ไว เรียบเรียงโดย: รีเบคกา ชอต แอนด์เดอะไรเตอร์
บรรณาธิการแปลและเรียบเรียงภาคภาษาไทย : ธารา บัวคำศรี