ฝนที่มาพร้อมกับมรสุมฤดูร้อนมีบทบาทสำคัญเชิงเศรษฐกิจของภูมิภาค โดยการเติมเต็มแหล่งน้ำใต้ดิน เป็นทรัพยากรน้ำที่ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้า(จากเขื่อน) และเพื่อการเกษตร แต่ในบางปี ฝนตกหนักมากทุบสถิติในบางพื้นที่ เช่นกับปี พ.ศ.2563 นี้ จนถึงกลางเดือนกรกฎาคม อุทกภัยส่งผลกระทบต่อคนนับล้านทั้งในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออก

แผนที่นี้แสดงการสะสมของฝนทั่งทั้งเอเชียจากวันที่ 1 มิถุนายน (เริ่มต้นมรสุมฤดูร้อน) ถึงเดือนกรกฏาคม 2563 ข้อมูลประมาณมาจากIntegrated Multi-Satellite Retrievals for GPM (IMERG) ซึ่งเป็นเครื่องมือของปฏิบัติการ Global Precipitation Measurement (GPM) ส่วนสีแดงเข้มเป็นพื้นที่ที่ GPM ตรวจพบฝนตกเกิน 100 เซนติเมตร ในช่วงเวลาดังกล่าว อันเนื่องมาจากเป็นค่าเฉลี่ยจากข้อมูลดาวเทียม ปริมาณการตกของฝนอาจสูงกว่าเมื่อมีการวัดจริงๆ ในภาคพื้นดิน

สังเกตว่าปริมาณน้ำฝนโดยรวมที่สูงทั่วทั้งอินเดีย ตามที่องค์การอุตุนิยมวิทยาโลกระบุว่าหลายส่วนของภาคกลางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียได้รับปริมาณน้ำฝน 15 เซนติเมตร (6 นิ้ว) มากกว่าปกติในช่วงกลางเดือนกรกฎาคม ยกตัวอย่างเช่นรัฐอัสสัมของอินเดียตะวันออกเฉียงเหนือได้รับฝนทั้งหมด 89 เซนติเมตร (35 นิ้ว) ระหว่างวันที่ 1 มิถุนายนถึง 22 กรกฎาคมสูงกว่าปกติประมาณร้อยละ 20 ปริมาณน้ำฝนกระตุ้นให้เกิดน้ำท่วมครั้งใหญ่ซึ่งทำให้หมู่บ้านต่าง ๆ ต้องพลัดถิ่น นอกจากนี้ยังมีรายงานเกี่ยวกับสัตว์ – รวมถึงแรดที่หายากด้วยเขาคนเดียวซึ่งจมน้ำตายเมื่อระดับน้ำสูงขึ้นในอุทยานแห่งชาติ Kaziranga ของรัฐอัสสัม

นับตั้งแต่ต้นเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาระบบอากาศที่มีความแข็งแกร่งมีพายุและฝนตกหนักทั่วทั้งภาคกลางและตะวันออกของจีน แม่น้ำและทะเลสาบหลายสิบลูกโตในระดับสูง ยกตัวอย่างเช่นทะเลสาบ Poyang ซึ่งสูงเป็นประวัติการณ์ที่ 22.6 เมตรในวันที่ 13 กรกฎาคมซึ่งสูงกว่าค่าเฉลี่ยประจำปีสูงสุดที่ 19.2 เมตร ทั่วทั้งภูมิภาคที่กว้างขวางน้ำท่วมและแผ่นดินถล่มคุกคามหมู่บ้านและส่งผลกระทบต่อผู้คนนับล้าน

ฝนมรสุมก็ทำลายญี่ปุ่นด้วย เพียงหนึ่งสัปดาห์ถึงเดือนกรกฎาคมบางส่วนของญี่ปุ่นตะวันตกได้รับปริมาณน้ำฝนสามเท่าซึ่งเป็นเรื่องปกติตลอดทั้งเดือน เหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้ก่อให้เกิดน้ำท่วมและแผ่นดินถล่มซึ่งตามรายงานข่าวส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตจากฝนมากที่สุดในรอบกว่าสามทศวรรษ

มรสุมเป็นรูปแบบที่คุ้นเคยในละติจูดกลางที่เกิดขึ้นพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในรูปแบบการไหลเวียนของบรรยากาศ ในปีนี้ระบบความกดอากาศต่ำของลมมรสุมฤดูร้อนของเอเชียมีความแข็งแกร่งและคงที่โดยเฉพาะมีการรับความชื้นจากมหาสมุทรอินเดียและมหาสมุทรแปซิฟิกได้มากขึ้นและส่งไปยังภาคพื้นดิน นักวิทยาศาสตร์ยังคงตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในระบบลมมรสุมในเอเชียที่เกิดขึ้นจากปีต่อปีเช่นเดียวกับกว่าล้านปี

NASA Earth Observatory image by Joshua Stevens, using IMERG data from the Global Precipitation Mission (GPM) at NASA/GSFC. Story by Kathryn Hansen.

แหล่งอ้างอิงและที่มาข้อมูล