1

บางคนบอกว่า เอเจนต์ ออเรนจ์ ในสงครามเวียดนาม
คือตำนานที่น่าละอายที่สุดของประวัติศาสตร์เกี่ยวกับไดออกซิน
เลือดและน้ำนมแม่แห่งเวียดนามตอนใต้ยังคงเจือด้วยสารพิษ
และความทุกข์ทรมานจากโรคภัยยังคงหลอกหลอนทหารอเมริกันผู้ผ่านศึก
ผู้ซึ่งพ่นยาพิษที่ใช้กำจัดวัชพืชเกือบ 50 ล้านลิตร
พ่นทำลายป่าไม้ ทรัพยากรชีวภาพและไร่นาลงสู่ที่ซึ่งแผ่นดินและสรวงสวรรค์มาบรรจบกัน
มหาอำนาจอเมริกา ธนาคารโลก และบรรษัทผลิตเอเจนต์ ออเรนจ์ ผู้มืดบอด
แม้พวกท่านปฏิเสธ กล่าวอ้างว่า
“การใช้ยาพิษปราบวัชพืชช่วงสงคราม
ไม่เกี่ยวข้องกับการปนเปื้อนของไดออกซินในร่างกายคนเวียดนาม”
แต่โลกไม่เคยละวางการเป็นประจักษ์พยานต่ออาชญกรรมต่อสิ่งแวดล้อมและมนุษยธรรมครั้งนี้
2.

บางคนบอกว่า เรื่องทั้งหมดจบลงแล้ว อย่าฟื้นฝอยหาตะเข็บ
ผมคิดว่า เราเพิ่งเริ่มต้นต่างหาก
เราเพิ่งเริ่มต้นยอมรับว่า เรามีส่วนในอาชญากรรมครั้งนี้
ยอมรับถึงผลอันเป็นมรดกพิษจากสงคราม
บ่อฝ้าย !!! เอเจนต์ ออเร้นจ์และไดออกซินยังอยู่ที่นั่น
ใต้ผืนดินแห่งบ่อฝ้าย ที่เรียกว่า “หลุมฝังกลบที่ปลอดภัย ???”
ที่เราฝังดินปนเปื้อนสารพิษไปพร้อม ๆ กับความกล้าหาญทางจริยธรรม
พร้อม ๆ กับความยุติธรรมทางสังคมและสิ่งแวดล้อม
พร้อม ๆ กับความหวังที่เราพอจะมีต่อผู้มีอำนาจตัดสินใจในทางเทคนิคและทางการเมือง
พวกเขาทำให้เราภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของอาชญากรรมแห่งสงครามเวียดนาม
ภูมิใจที่เห็นแผ่นดินของเราเป็นที่ฝังมรดกสารพิษแห่งอเมริกาและบรรษัทข้ามชาติ
โอ้…บ่อฝ้าย !!!
เอเจนต์ ออเรนจ์ เป็นส่วนผสมของสารเคมีปราบวัชพืชที่ชื่อ 2,4,5-T และ 2,4-D
ไดออกซินเป็นชื่อเรียกสารประกอบสองตระกูลที่เรียกว่า โพลีคลอริเนตไดเบนโซไดออกซิน (PCDDs) และโพลีคลอริเนตไดเบนโซฟิวราน(PCDFs) สารประกอบเหล่านี้เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิตของอุตสาหกรรมที่มีอำนาจสูง รวมทั้งอุตสาหกรรมกระดาษ (ไดออกซินเกิดขึ้นจากกระบวนการฟอกสีกระดาษด้วยคลอรีน) อุตสาหกรรมเคมี (ไดออกซินเกิดขึ้นขณะมีการสร้างสารประกอบอินทรีย์คลอรีน organochlorine จำนวนมาก) และอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเผา (ไดออกซินถูกผลิตขึ้นระหว่างที่สารประกอบอินทรีย์คลอรีนถูกเผาไหม้) ไดออกซินระบุว่าเป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์อันดับต้น ๆ
บริษัทที่เคยผลิต Agent Orange ได้แก่ Dimond Shamrock Chemicals Co., Occidental Chemical Corporation, Dow Chemical, Monsanto, Uniroyal Inc., Hercules Inc., the Thompson Hayward Chemical.