กรุงเทพฯ และปริมณฑลอยู่ในวงล้อมของเส้นชั้นหลายเส้นของแรงสั่นสะเทือนแผ่นดินไหว 7.7 ที่เมืองสะกาย เมียนมา(shakemap contour) เมื่อวันที่ 28 มีนาคม 2025

ShakeMap PSA(pseudo-spectral acceleration) หรือค่าความเร่งเชิงสเปกตรัมแบบเสมือนที่มีช่วงคาบ 0.3, 1.0, 3.0 วินาที ซึ่งเป็นหนึ่งในพารามิเตอร์ที่ใช้ในการอธิบายความรุนแรงของแรงสั่นสะเทือนของพื้นดินในแผนที่แผ่นดินไหว

ค่า PSA มักใช้ร่วมกับพารามิเตอร์อื่นๆ เช่น PGA (Peak Ground Acceleration) หรือ อัตราเร่งสูงสุดของพื้นดินที่ใช้ในการออกแบบเชิงวิศวกรรมของอาคารในบริเวณที่มีความเสี่ยงจากแผ่นดินไหว

ShakeMap เป็นผลิตภัณฑ์ของสำนักงานสำรวจทางธรณีวิทยาแห่งสหรัฐอเมริกา (U.S. Geological Survey: USGS) ที่ใช้ในการทำแผนที่แสดงแรงสั่นสะเทือนจากแผ่นดินไหว เป็นแผนที่แสดงการเคลื่อนไหวของพื้นดินและความรุนแรงของแรงสั่นสะเทือนแบบเกือบเรียลไทม์ หลังจากเกิดแผ่นดินไหวที่มีขนาดใหญ่ แผนที่เหล่านี้ถูกนำไปใช้โดยหน่วยงานของรัฐบาลกลาง รัฐ และท้องถิ่น ทั้งภาครัฐและเอกชน เพื่อการตอบสนองและฟื้นฟูหลังแผ่นดินไหว การให้ข้อมูลแก่สาธารณชนและนักวิทยาศาสตร์ รวมถึงใช้ในการฝึกซ้อมเตรียมความพร้อมและวางแผนรับมือภัยพิบัติ” การพัฒนาระบบ ShakeMap นี้ นำโดยนักแผ่นดินไหววิทยา David J. Wald แห่ง USGS ร่วมกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ

เป้าหมายของ ShakeMap คือ ไปพ้นจากค่าขนาดแผ่นดินไหวและจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว โดยมุ่งเน้นไปที่การแสดงความแตกต่างของระดับความรุนแรงของแรงสั่นสะเทือนในแต่ละพื้นที่ ในที่นี้ “ความรุนแรงของแรงสั่นสะเทือน” (shaking intensity) ถูกใช้ในความหมายไม่เป็นทางการ เช่นในคำถามว่า “แรงสั่นสะเทือนรุนแรงแค่ไหน?”

ปัจจุบัน ShakeMap เป็นโปรแกรมโอเพ่นซอร์สที่ใช้ในการสร้างแผนที่และผลิตภัณฑ์ต่างๆ โดยอัตโนมัติ เพื่อแสดงขอบเขตทางภูมิศาสตร์และระดับความรุนแรงของแรงสั่นสะเทือนที่อาจก่อให้เกิดความเสียหายหลังจากเกิดแผ่นดินไหว โดยถูกใช้อย่างสม่ำเสมอเพื่อให้ข้อมูลสถานการณ์หลังแผ่นดินไหวสำหรับการจัดการภาวะฉุกเฉินและการตอบสนอง รวมถึงการประเมินความเสียหายและการสูญเสีย

ShakeMap ยังเป็นข้อมูลหลักเกี่ยวกับอันตรายจากแรงสั่นสะเทือนที่ถูกนำไปใช้ต่อในผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของ USGS เช่น การประเมินผลกระทบต่อสถานที่สำคัญของระบบ ShakeCast การประเมินความสูญเสียต่อสังคมของระบบ PAGER และการคาดการณ์ความเสียหายของพื้นดิน (ground failure)