Tag: Burma

เมื่อทุนนิยมไทยสยายปีก การพัฒนาที่ยั่งยืนก็เป็นลมปาก

มีการพูดถึง economic integration ในภูมิภาคอาเซียน โดยเฉพาะบทบาทของไทยในเวทีดังกล่าวนี้มากขึ้น ในสัปดาห์หน้า ประเทศไทยจะเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมเวทีเศรษฐกิจโลก ขณะเดียวกันในเดือนมิถุนายนที่จะมาถึงนี้ก็เป้นวาระครบรอบ 20 ปี ของ Earth Summit ที่จัดขึ้น ณ กรุงริโอ เอด จาเนโร บราซิล ซึ่งเป็นหน่ออ่อนของกระแสความตื่นตัวด้านสิ่งแวดล้อมที่กลายมาเป็นกระแสหลัก และเศรษฐกิจสีเขียวจะเป็นระเบียบวาระหลัก

ด้วยเหตุบังเอิญที่ผมไปพบรายงานเรื่องผลกระทบนิเวศวิทยาและสังคมจากโครงการท่อส่งก๊าซธรรมชาติจากแหล่งยาดานา สหภาพพม่า ที่ทีมงานวิชาการของมูลนิธิคุ้มครองสัตว์ป่าและพรรณพืชในพระบรมราชินูปถัมภ์ทำไว้เมื่อ 15 ปีที่แล้ว หยิบขึ้นมาดูแล้วพบว่า สิบห้าปีผ่านไป สถานการณ์ยังไม่เปลี่ยนแปลง กล่าวคือ  เรายังคงเผชิญกับสถานการณ์สองด้านที่ขัดแย้งกัน : เรารู้ว่ามีการพัฒนาที่ยั่งยืนนั้นเกิดขึ้นได้หากรัฐบาลมีเจตจำนงที่แน่วแน่ ในขณะเดียวกัน เราก็รู้ว่าการพัฒนาเศรษฐกิจที่เป็นอยู่ในปัจจุบันยังคงไม่ยั่งยืนอย่างยิ่ง

สหภาพพม่ากลายเป็นพื้นที่ใหม่ล่าสุดที่โลกาภิวัตน์ของทุนนิยมกำลังสยายปีกเข้าไป รวมถึงทุนนิยมแบบไทย ๆ ที่พัวพันกับผลประโยชน์ขนาดใหญ่ระยะสั้นมาตั้งแต่ต้น รายงานผลกระทบนิเวศวิทยาและสังคมจากโครงการท่อส่งก๊าซธรรมชาติจากแหล่งยาดานา สหภาพพม่า ที่ทำไว้เมื่อ 15 ปีที่ผ่านมา เป็นเสียงสะท้อนว่า การพัฒนาที่ยั่งยืนซึ่งถูกช่วงชิงไปแล้วด้วยอำนาจของบรรษัทขนาดใหญ่ นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่า “ลมปาก”

Mekong River : Crisis and Opportunity

Flooding in Southeast Asia 2011 : 2554 มหาอุทกภัยแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

Thailand and Cambodia continued to cope with widespread flooding at the beginning of November 2011. The Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) on NASA’s Terra satellite captured the top image on November 1, 2011. For comparison, the bottom image shows the same area three years earlier, on November 12, 2008.

These images use a combination of visible and infrared light to better distinguish between water and land. Water ranges in color from electric blue to navy. Vegetation is green. Bare ground and urban areas are earth-toned. Clouds are pale blue-green.

Barely discernible in 2008, Thailand’s Chao Phraya River and its tributaries have spilled onto floodplains in 2011. Meanwhile, in neighboring Cambodia, Tônlé Sab (Tonle Sap) and the Mekong River have soaked normally dry land. Rivers are also visibly swollen in eastern Thailand.

Flooding plagued much of Southeast Asia in the 2011 monsoon season. Thailand, Cambodia, Burma (Myanmar), Vietnam, Laos, and the Philippines—which experienced heavy rainfall from intense tropical storms—suffered a collective death toll of more than 1,000, according to The Diplomat. More than 400 people had drowned in Thailand, and 250 people had perished in Cambodia. Besides the human toll, the floods swamped agricultural land. The United Nations warned that the inundated fields raised the possibility of food shortages.

By November 1, Voice of America reported, many communities in Thailand had spent weeks under a meter (3 feet) or more of water, and floods had affected two-thirds of the country’s provinces. The threat of floods in Bangkok was growing. At the beginning of November, Bangkok Post reported, all 50 districts of the capital city were at risk of flooding. The Chao Phraya River flows through the city to the Gulf of Thailand, but high tides from the sea had pushed water up the river for three days, just when high water from floods threatened to overwhelm city canals.

Across the border, flood waters had transformed northeastern Cambodia into “a vast inland sea,” The Guardian reported. Stagnant water, and residents forced to live in close quarters with livestock, contributed to the disease toll. Dengue fever was on the rise, and doctors had diagnosed the first cases of cholera.

References

  1. Bangkok Post. (2011, November 1). All districts in Bangkok still “at risk.” Accessed November 1, 2011.
  2. Corben, R. (2011, November 1). As floods drag on in Thailand, displaced grow restless. Voice of America News. Accessed November 1, 2011.
  3. Hunt, L. (2011, November 2 [local time]). Asia counts flood costs. The Diplomat. Accessed November 1, 2011.
  4. Tran, M. (2011, November 1). Cambodia floods bring mounting disease toll. The Guardian. Accessed November 1, 2011.

NASA images courtesy MODIS Rapid Response Team, Goddard Space Flight Center. Caption by Michon Scott.

Instrument: Terra – MODIS

“Poison Clouds” : Lesson from Burma’s Largest Coal Project at Tigyit

poison clound

Although Burma is rich in energy resources, the ruling military regime exports those resources, leaving people with chronic energy shortages. The exploitation of natural resources, including through mining, has caused severe environmental and social impacts on local communities as companies that invest in these projects have no accountability to affected communities.

There are over 16 large-scale coal deposits in Burma, with total coal resources of over 270 Million tons (Mt). Tigyit is Burma’s biggest open pit coal mine, producing nearly 2,000 tons of coal every day.

The Tigyit coal mine and coal-fired power plant are located just 13 miles from Burma’s famous Inle Lake, a heritage site of the Association of Southeast Asian Nations. Water polluted by the mine and waste from the power plant flow into the Lake via the Balu Creek but no study of the impact of the project on the Lake has been made public.

Coal from the mine is transported to Burma’s only operating coal-fi red power plant in Tigyit. The plant uses 640,000 tons of coal per year to produce 600 Gigawatts of power with a capacity of 120 Megawatts. 100-150 tons of toxic fl y ash waste is generated per day. The majority of power from the plant is slated for use at an iron mining factory that will be operated by Russian and Italian companies.

Implementation of the mine and power plant began in 2002 by the China National Heavy Machinery Corporation (CHMC) and the Burmese companies Eden Group and Shan Yoma Nagar.

Two nearby villages of Lai Khar and Taung Pola were forced to relocate for the project and over 500 acres of farmlands have been confi scated. Farming families facing eviction and loss of lands are going hungry and have turned to cutting down trees to sell for firewood or migrated in order to survive. Explosions from the mine have destroyed local pagodas.

Air and water pollution is threatening the agriculture and health of nearly 12,000 people that live within a fi ve mile radius of the project who may eventually have to move out. Currently 50% of the local population is suffering from skin rashes.

The Pa-Oh Youth Organization and Kyoju Action Network have been monitoring the project since February 2010 and urges the companies and government to suspend operations pending full environment, social and health impact assessments. The organization also urges local communities not to sign documents without understanding them and to oppose corruption and exploitation which harms the communities’ livelihoods and natural resources.